"One of our strongest weapon is dialogeu" - Nelson Mandela -

08-10-2015

Partneralimentatie berekenen

Alimentatie is vaak een beladen onderwerp, zeker ten tijde van een echtscheiding. Het is ook een onderwerp waarover partijen moeilijk overeenstemming bereiken. De alimentatiegerechtigde is meestal van mening dat hij/zij te weinig ontvangt en de alimentatieplichtige is over het algemeen van mening dat hij/zij te veel betaalt. Zeker in vergelijking met vrienden en bekenden. 
Alvorens nader in te gaan op regels voor de alimentatie, is het van belang te realiseren dat bij een scheiding iedereen er in financieel opzicht op achteruit gaat. Het inkomen waarvan in het verleden één gezin moest rondkomen, moet na een echtscheiding twee gezinnen ondersteunen. Dit heeft uiteraard financiële gevolgen.

Alimentatie is afhankelijk van twee factoren:
 • de behoefte van een alimentatiegerechtigde
 • de draagkracht van de alimentatieplichtige.
De laagste van deze twee factoren bepaalt de uiteindelijke hoogte van de alimentatie. Dus stel dat een alimentatiegerechtigde een behoefte heeft van € 200,– per maand, en de draagkracht van de alimentatieplichtige is € 500,–, dan zal de alimentatieplichtige ook € 200,– moeten betalen. Is de draagkracht maar € 100,–, dan hoeft de alimentatieplichtige ook maar € 100,– te betalen.

Alimentatiebehoefte
De behoefte van een alimentatiegerechtigde is één van de lastigste dingen om te berekenen. De behoefte kun je omschrijven met het inkomen dat iemand nodig heeft om in de kosten van zijn of haar levensonderhoud te voorzien. Hierbij wordt ook rekening gehouden met de welstand tijdens het huwelijk. De behoefte is afhankelijk van de persoonlijke omstandigheden van de alimentatiegerechtigde. Hierdoor kan het ene gezin een grotere behoefte hebben dan het andere na de scheiding. 
Wat de behoefte van een gezin is, is deels bepaald door de Werkgroep Alimentatienormen. Dit voorkomt dat mensen een vorstelijk inkomen gaan eisen terwijl men tijdens het huwelijk van veel minder rondkwam.
Bovendien bepaalt de behoefte van een gezin niet wat het ook daadwerkelijk krijgt. Als de alimentatieplichtige niets kan betalen, krijgt de alimentatie rechtigde niets, ongeacht hoe hoog de behoefte is.
Hoe de partneralimentatie berekenen?
Stap 1
Berekenen van het besteedbaar inkomen tijdens het huwelijk/geregistreerd partnerschap.
Onder besteedbaar inkomen wordt in ieder geval verstaan:
▪  salaris of uitkering
▪  vakantiegeld
▪  heffingskortingen waarop men recht heeft
▪  gratificaties, tantièmes
▪  tegemoetkomingen in de ziektekosten
▪  pensioen
▪  provisie, fooien, vaste overwerkvergoedingen
▪  inkomsten uit kamerverhuur
▪  opbrengsten van beleggingen van schenkingen, erfstellingen en legaten
▪  inkomsten uit vermogen, zoals rente en dividend.
Maar ook incidentele bijverdiensten en verdiensten uit neveninkomsten kunnen meetellen, bijvoorbeeld als ze horen bij de functie van de alimentatieplichtige, of als de alimentatieplichtige deze tijdens het huwelijk ook al had. 
Niet meegerekend worden:
▪  onkostenvergoedingen (behalve indien overmatig)
▪  kinderbijslag
▪  inkomsten van inwonende kinderen

Stap 2
Het berekenen van de huwelijks gerelateerde behoefte van de (ex-)partners.
Deze behoefte wordt geteld op 60% van de besteedbare inkomens tijdens het huwelijk/geregistreerd partnerschap.
Stap 3 
Berekenen van het draagkracht loos inkomen:
Dit is het inkomen dat de alimentatieplichtige zelf nodig heeft om van rond te komen. 
Grofweg wordt dit draagkracht loos inkomen bepaald door:
Het minimum bedrag voor de noodzakelijke kosten van bestaan
Andere noodzakelijke kosten van bestaan, zoals:
Ø  huur of hypotheek
Ø  premie zorgverzekering (basisverzekering minus de ontvangen zorgtoeslag)
Ø  premie levensverzekering bedoeld als oudedagsvoorziening
Ø  reis-en verblijfkosten voor een omgangsregeling (forfaitair bepaald)
Ø  bijzondere kosten, zoals kinderopvangkosten en herinrichtingskosten
Ø  beroepskosten (niet de auto van de zaak)
Ø  schulden voor de gemeenschappelijke huishouding. De kosten onder 1. en 2. worden van het besteedbaar inkomen afgetrokken. Wat resteert is de draagkrachtruimte.
Draagkrachtruimte
Verdeling van de draagkrachtruimte:
Ø  Een bepaald percentage van de draagkrachtruimte is beschikbaar voor alimentatie. Uitgaande van de bruto-methode (inkomens boven € 2.000 bruto per maand), exclusief vakantietoeslag, is de verdeling als volgt:
Ø  bij alleenstaanden is 60% van de draagkrachtruimte bestemd voor partneralimentatie;
Ø  bij anderen is 45% van de draagkrachtruimte bestemd voor alimentatie.
▪ 
Stap 4
Het berekenen van belastingvoordelen.
Hier gaat het om vaste –aftrekbare- bedragen:
Ø  onderhoudsvoorziening ex-partner (partneralimentatie), deze is in z’n geheel aftrekbaar
Ø  kortingen op de belasting (heffingskortingen).

Volgorde van berekenen
Allereerst worden de ‘kosten voor de verzorging van de kinderen’ bepaald. Deze zijn afhankelijk van het netto gezinsinkomen, het aantal kinderen en de leeftijd van de kinderen. Hiervoor bestaat een tabel. Zie voor meer info de uitleg bij de kinderalimentatie op deze site.
Hierna wordt de resterende draagkrachtruimte voor de partneralimentatie duidelijk. De uitkomst van deze berekeningen is een netto bedrag. Partneralimentatie is aftrekbaar voor de alimentatieplichtige en belastbaar voor de alimentatiegerechtigde. Vandaar dat de gevonden (netto) partneralimentatie wordt omgerekend naar een bruto bedrag.
Afwijken van de uitkomsten
De uitkomsten moeten niet gezien worden als wettelijke normen. Maar meer als richtlijn. U mag hier samen van afwijken, zolang u het er samen maar over eens bent. Dat geldt zowel voor de vaststelling van de partnerbehoefte als voor de feitelijke partneralimentatie.
Maar ook de rechter kan van de uitkomsten afwijken. Dat zal met name aan de orde zijn indien (ex-)partners niet via mediation de afspraken gemaakt hebben maar zij hebben gekozen voor de juridische weg, de zogenaamde ‘vechtscheiding’.